Падарожжа Свабоды ў вёску Кавалі Шаркоўшчынскага раёну, дзе жыве толькі адзін чалавек — 47-гадовы Валодзя Хахлун.
Як бы выглядала наша плянэта пасьля ядзернага выбуху? Калі б зьніклі ўсе людзі? Гэтыя пытаньні зьявіліся ў мяне ў Кавалях. Напэўна, самай загадкавай беларускай вёсцы.
Глядзіце ў відэасюжэце.
Весткі віншуюць усіх нашых чытачоў і аўтараў, якія святкуюць Раство сёння. Любові і шчасця ў ваш дом і сэрцы.
Уже совсем скоро состоятся региональные семинары-консультации Программы трансграничного сотрудничества Латвия-Литва-Беларусь в рамках Европейского инструмента соседства на 2014 – 2020 гг. Не пропустите эту возможность, если ваша организация рассматривает возможность участие в это программе.
Вот график проведения семинаров:
Во время проведения семинара участниками будут выполняться практические задания (на английском языке), направленные на помощь в подготовке проектного предложения.
Для участия в семинарах в Гродно и Минске приглашается не более одного представителя от одной организации. Для участия в семинарах в Витебске и Могилеве приглашаются не более 2-х представителей от одной организации.
В связи с ограниченным количеством мест приоритет будет отдан первым зарегистрировавшимся и тем, кто составляет заявки на получение гранта в рамках 2-го конкурса проектных предложений. Подтверждение регистрации Вы получите после окончания всего периода регистрации. Регистрация может быть закрыта раньше указанного срока, если количество участников превысит лимит. Если после окончания регистрации на семинар останутся свободные места, СТС объявит об этом дополнительно.
Более подробная информация на официальном сайте.
Жадаем ёй моцнага здароўя, шчасця, творчых поспехаў і доўгіх гадоў жыцця!
Пра юбілярку піша Людміла Ардынская.
Сад жыцця Галіны Сікоры
19 студзеня 2018 года Галіна Іванаўна Сікора адзначыла 70-гадовы юбілей. У Шаркоўшчынскім краі яе ведаюць не толькі як былую настаўніцу Слабадской сярэдняй школы, але як удзельніцу народнага літаратурнага-музычнага аб’яднання ”Світанак” з самага пачатку існавання гэтага творчага калектыву.
Галіна Сікора нарадзілася, вырасла, скончыла школу, працавала і цяпер жыве ў вёсцы Малыя Алашкі, месцы, якое звязана з імем Івана Паўлавіча Сікоры, вядомага садавода-селекцыянера.
Галіна Іванаўна пасля заканчэння філалагічнага факультэта Беларускага Дзяржаўнага Універсітэта вярнулася ў родныя мясціны, працавала настаўніцай і дырэктарам Слабадской школы. Вялікі ўклад зрабіла ў стварэнне музея Івана Паўлавіча Сікоры. Да мінулага года з’яўлялася штатным супрацоўнікам музея. У тым, што шматлікія госці, якія прыязджаюць у Алашкі на цяпер ужо абласное свята “Светлы Яблычны Спас – Сікораўскай душы часцінка”, бачаць на сядзібе музея прыгожыя кветкі, чысціню і парадак, сад з яблыкамі і гадавальнік саджанцаў, вялікая заслуга Галіны Іванаўны, як і ўсяго невялікага штата музея на чале з дырэктарам Наталляй Перхуровіч.
Галіна Сікора ад прыроды надзеленая паэтычным талентам і ў вольную ад працы часіну піша цудоўныя светлыя вершы. Іх тэматыка: прыгажосць роднай зямлі, любоў да роднага бацькоўскага кута, апяванне незвычайнай прыгажосці цудоўнага яблыневага сада ў розныя поры года, замілаванне прыродным багаццем зямлі і роля чалавека ў яго зберажэнні, жыццялюбства і аптымізм. Шмат вершаў прысвечана Івану Сікору, яны раскрываюць багацце душы гэтага чалавека, рознабаковасць яго інтарэсаў.
Галіна Сікора друкуецца на літаратурнай старонцы “Світанак” у газеце “Кліч Радзімы”, яе вершы ўключаныя ў калектыўны зборнік паэзіі “Шаркоўшчынскаму краю”, у кнігу “Яблыневы сад” Людмілы Ардынскай, калектыўны зборнік “Пяе душа паэта” (2017).
Няхай не толькі ў студзеньскія юбілейныя дні, але заўсёды сэрца Галіны Іванаўны сагравае павага і любоў родных і блізкіх людзей, сяброў.
Няхай яшчэ доўга-доўга на радзіме Івана Паўлавіча падчас святкавання Яблычнага Спаса сустракае нас каля сваёй хаты са шчырай усмешкай, прыветным поглядам і добрымі словамі.
Ад імя Світанкаўцаў Людміла Ардынская
Спадарыня Людміла прысвяціла Галіне Сікоры такі верш
Віншавальнае
Вам семдзесят… У Алашках лес шуміць,
Гамоніць з Вамі ўсе гады на ўзгорку.
Быстрыца штось ласкава нажурчыць,
Вясной цвіце на радасць сад Сікораў.
За шчасцем не пайшлі ў край чужы,
Ажыццяўлялі на радзіме мары
І прадаўжаеце ў родным краі жыць.
Тут вёрстамі мы мералі абшары.
З пяшчотай кут бацькоўскі Вас туліў,
Дзе працавалі на карысць народа.
Натхненне даў, душу ён надзяліў
Любоўю да зямлі, як да матулі роднай.
Няхай Ваш голас радасна гучыць,
І Вашы вершы землякі чытаюць,
У мясцінах, дзе Сікораў сад шуміць,
Нас Ваш пагляд прыветны сустракае.
Змяшчаем таксама і верш Галіны Сікоры, які прысвечаны роднаму краю.
Шуміць, гамоніць лес на ўзгорку,
Гуляе ветрык між вярбін.
Мой родны кут, мой кут бацькоўскі,
Навекі ў сэрцы ты адзін.
Памеру вёрстамі абшары,
Аб’еду свет ці абыду –
Кутка мілейшага на шары
Зямным нідзе я не знайду.
Зямлі бацькоўскай не пакіну,
Я родным краем даражу.
Сваю маленькую радзіму
Матуляй роднаю заву.
Настаўнік гісторыі з Шаркаўшчыны Ігар Дземідовіч некалькі гадоў, каб падзарабіць, таксаваў у сталіцы. І заўжды з кліентамі гаварыў па-беларуску. Ягоныя назіраньні і высновы будуць карыснымі для тых, хто пачаў падаць духам. З вакна таксі ўсё выглядае ня так змрочна.
Упаўнаважаным прадстаўніком у Віцебскай вобласці замест Васіля Мацюшэўскага стаў старшыня Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Беларусі Уладзімір Андрэйчанка, паведаміла БелТА.
Андрэйчанка, які абраны ў дэпутаты па Докшыцкай выбарчай акрузе, з лістапада 1994 г. па кастрычнік 2008 г. кіраваў Віцебскім аблвыканкамам.
У Беларусі праходзяць «мясцовыя» выбары. Характэрызуюцца яны вялікай колькасцю парушэнняў. Сярод іншага, у Беларусі вярнуліся "каруселі".
На жаль, не ўсё добра і на Віленшчыне. Напрыклад, назіральнікі ў Смаргоні заўважылі разыходжанне ў яўцы. На сайце electby.org даступна актуальная візуалізаваная статыстыка па яўцы, згодна з дадзенымі кампаніі "Права выбара-2018".
Дадзеныя былі атрыманыя ў межах назірання на 151 выбарчым участку 32 акруг. Інфармацыя расказвае пра ход галасавання, параўноўвае дадзеныя, якія атрымалі назіральнікі, і дадзеныя, якія былі прадстаўленыя камісіямі, а таксама дэманструе выяўленыя разыходжанні ў падліках. Гэта дапамагае прааналізаваць ход выбараў і зрабіць пэўныя высновы пра іх магчымыя вынікі.
Паведаміць назіральнікам пра парушэнне можна па гэтай спасылцы.
Рэдактары сусветна вядомага бізнэс-часопіса Forbes напісалі, што яны ўражаныя эканамічнымі задумамі Лукашэнкіі параўноўваюць іх з рэформамі паспяховага кіраўніка Сінгапура Лі Куан Ю. Такія высновы нарадзіліся ў рэдактараў Forbes пасля знаёмства з новымі дэкрэтамі ў ІТ-сферы і беларуска-кітайскім тэхнапаркам "Вялікі камень".
Вялікая ў нас краіна. І пакуль у Менску - Парк высокіх тэхналогій, легалізацыя блокчэйна і парк "Вялікі камень", на правінцыі - у Глыбокім, Докшыцах, Шаркоўшчыне, Мёрах - квітнеюць феадальныя парадкі.
На правінцыі старшыня райвыканкама - удзельны князь і ўладар усяго. Напрыклад, ён можа загадаць звольніць з дзяржпрадпрыемства няўгоднага чалавека і загадаць нідзе не браць яго на работу. Напрыклад, ён вырашае, ці дазволіць прыняць на работу чалавека, які звольніўся з калгаса. (Гэта робіцца, каб затрымаць у калгасах людзей, і надта нагадвае прыгоннае права).
Вялікая частка людзей у правінцыі працуе ў сельскай гаспадарцы. З райвыканкама кіраўніку калгаса ці саўгаса загадваюць, у якую дату пачаць сеяць, і ў якую дату пачаць убіраць. Нічога, што тэхніка гразне, ламаеццана гразкім полі. Нічога, што ўбіраюць недаспелае збожжа. Калі старшыня райвыканкама загадае ламаць тэхніку і гнаіць збожжа - будуць ламаць і гнаіць.
На работнікаў сельскагаспадарчых прадпрыемстваў не распаўсюджваецца ўстаноўлены дзяржавай памер мінімальнага заробка. Існуе пастанова Савета міністраў, згодна якой фонд заработнай платы можа складаць не болей як 25% выручкі калгаса. Таму бывае, што за месяц работы без выходных чалавеку плацілі 40 даляраў. Тэарэтычна, могуць заплаціць і 15 даляраў.
Феадальныя парадкі на гэтым не сканчваюцца. Работнікаў дзяржаўных установаў, работнікаў бібліятэк і школьных настаўнікаў, могуць пагнаць у калгасубіраць каменне, выбіраць бульбу, падымаць лён. Як гэта называецца ў падручніках гісторыі? Паншчына? Талокі, гвалты і згоны? Усё гэта ў нас ёсць і цяпер.
Мала вырасціць збожжа і гародніну, выгадаваць скаціну - трэба яшчэ прадаць. І старшыня райвыканкама найчасцей загадвае, каб прадавалі на нейкае канкрэтнае прадпрыемства. Нічога, што на іншым прадпрыемстве могуць купіць даражэй. Нічога, што "вызначанае"прадпрыемства можа паўгода цягнуць з выплатай. Нічога, што яно расплоціцца з калгасам (а калгас - з работнікамі) камбікормам, каўбасой ці кансервамі. Так загадана.
Прыватны сектар эканомікі мала развіты. Райвыканкам лабіюе інтарэсы дзяржаўных прадпрыемстваў. А інтэлігент з дзяржаўнай установы культуры, ці адукацыі, калі яго звольняць, не знойдзе працы ў недзяржаўным сектары. У шэрагі "офіснага планктона"не ўліецца, бо офісаў няма.
Раённы феадал часам ператвараецца ў "добрага пана" - і можа скарыстацца сваімі гіганцкімі паўнамоцтвамі, каб арганізаваць дапамогу шматдзетнай сям'і, якая апынулася ў цяжкай сітуацыі, ці вырашыць нейкую мясцовую праблему. Але, калі хто трапляе ў няміласць, ці калі чыноўнікі чамусьці вырашылі паставіцца абыякава да нейкага чалавека - уся сістэма раённага феадалізму абрушваецца супраць чалавека.
Пра гэты "феадалізм"мала пішуць у медыях. Ён увесь трымаецца на вусных загадах і на страху падначаленых. Дакументаў няма. Людзі баяцца гаварыць на камеру, бо начальства адпомсціць. А журналіст не можа напісаць артыкул, не абапёрты на канкрэтных доказах. "Наша Ніва"пазалетась зрабіла расследванне такога "феадалізму"ў Касцюковіцкім раёне - бо там знайшліся людзі, якія прадаставілі дыктафонныя запісы, паказалі некаторыя паперы і расказалі пра сітуацыю карэспандэнтам. Матэрыял для такіх расследванняў можна знайсці ў кожным са 118 раёнаў Беларусі.
Так руйнуецца эканоміка беларускіх рэгіёнаў, і рэгіёны імкліва пусцеюць, бо тыя, хто разумны і ініцыятыўны, з правінцыі ўцякаюць. І пакуль у Мінску прымаюцца дэкрэты пра блокчэйны, сітуацыя ў рэгіёнах не змяняецца. Нават існуе павольны дрэйф да большага самаўладства і большага самадурства.
Рэформы патрэбныя. Але не толькі ў ай-ці сферы і не толькі ў тэхналагічным парку каля мінскага аэрапорта. Рэформаў, змены падыходу да кіравання, тэрмінова патрабуе беларуская правінцыя. Бо інакш рэгіёны канчаткова апусцеюць і зарастуць хмызняком.
23 базавыя велічыні штрафу (563.5 беларускіх рублёў) прысудзіла суддзя Шаркоўшчынскага суда Аксана Табола незалежнаму журналісту Змітру Лупачу. Журналісту зноў інкрымінавалі парушэнне Закона аб СМІ і прыцягнулі да адказнасці па частцы 2 артыкула 22.9 КаАП.
Паводле Змітра Лупача, гэта самы маленькі штраф, якім яго каралі за ўсе сем апошніх судоў. «Напэўна, таму, што Шаркоўшчынскі раён самы бедны, таму і штраф такі невялікі», — дадае журналіст.
— І відаць, што гэта быў указ зверху, бо яны спяшаліся. Заўтра заканчваецца тэрмін па гэтай адміністрацыйнай справе, таму яны хацелі паспець. Я вельмі ўражаны і ўдзячны, што прыйшлі людзі, гэта першы раз за ўсе гэтыя справы, калі было столькі людзей. Я думаў, можа гэта таксама сыграла крыху на тое, што штраф не такі вялікі.
На гэты раз падтрымаць Змітра Лупача ў судзе прыйшлі не толькі яго калегі і сябры, але і простыя жыхары Шаркоўшчыны.
Сёлета гэта ўжо трэці па ліку суд у незалежнага журналіста за супрацу з тэлеканалам “Белсат”. Раней яго судзілі ў Пастаўскім і Докшыцкім судах, дзе аштрафавалі на 25 і 40 базавых велічынь адпаведна.
В оперативно-дежурную службу Шарковщинского РОВД поступило заявление от 52-летнего местного жителя, который утверждал, что с его карт-счетов были похищены 350 рублей. Это случилось в Могилеве, куда машинист-экскаваторщик ездил в командировку.
Старший оперуполномоченный группы по раскрытию преступлений в сфере высоких технологий Ленинского РОВД Могилева майор милиции Павел Канаваленок выяснил обстоятельства произошедшего. Оказалось, в чужом городе командированному захотелось выпить, но не было подходящей компании. Пришлось знакомиться на улице с первым встречным. 30-летний не работающий, ранее неоднократно судимый за грабежи и кражи могилевчанин от выпивки, конечно, не отказался.
К концу вечера оба сильно опьянели. Новый приятель, правда, попытался довести жителя Витебской области до съемной квартиры, но тот не смог даже членораздельно произнести адрес. Тогда мужчина оставил случайного собутыльника на скамейке возле названного им дома и ушел.
На следующее утро, проходя мимо того же дома, могилевчанин обратил внимание на лежащий на скамейке кошелек. Открыл, внутри оказалось несколько банковских карт с пин-кодами. Распорядился «счастливчик» найденным по-своему: деньги с карточек снял и потратил, а документы передал родственникам владельца.
Командированный же, проснувшись, слабо помнил вчерашний вечер и даже не мог предположить, куда делись все ценности.
Сейчас решается вопрос о возбуждении уголовного дела за хищение путем использования компьютерной техники. Подозреваемому грозит суровое наказание.
Интеграционная структура на базе предприятия расширяет границы. К присоединенным ранее перерабатывающим и 8 сельхозпредприятиям добавляются еще 13 хозяйств Полоцкого, Миорского, Шарковщинского, Россонского и Поставского районов. Они пока не станут филиалами, а перейдут в доверительное управление. Головное предприятие будет им помогать, но с обязательным расчетом за оказанные услуги после сбора урожая.
Такая поддержка особенно актуальна в эти дни, когда идет подготовка к севу. У присоединяемых хозяйств, как правило, нет денег на проведение полевых работ. Комбинат уже начал поставку им в долг минеральных удобрений и запасных частей. Предприятие организует 5 мехотрядов. Мощные тракторы, широкозахватные агрегаты будут работать на полях в две смены. Все работы можно провести качественно и в оптимальные сроки, чтобы улучшить урожайность и кормовую базу, получить больше мяса, молока и, соответственно, денег.
Директор ОАО «Полоцкий комбинат хлебопродуктов» Василий Хаменок:
- Справиться с новой задачей нам поможет опыт работы, накопленный в холдинге. Девять лет назад в состав комбината вошел сельхозфилиал «Горяны-Агро». Затем запустили свой цех по переработке мяса, автобазу, сеть магазинов торговой сети «Золотая нива». Уже больше года помогаем 8 своим хозяйствам ремонтировать технику и вести полевые работы. Подобные подходы применим и к сельхозпредприятиям, с которыми заключены договоры на доверительное управление. Поставим им удобрения. Это поможет при тех же затратах получить в полтора раза больше зерна, чем в прошлом году. Да, часть дохода пойдет на расчеты за удобрения, но и оставшегося будет больше, чем в прошлом году, когда сеяли в пустую землю.
В целях предупреждения и раскрытия преступлений, совершенных с применением оружия, а также относящихся к незаконным действиям в отношении оружия, боеприпасов и взрывчатых веществ, изъятия незаконно хранящегося оружия, добровольной его сдаче с 19 по 23 марта 2018 года на территории Шарковщинского района будут проводиться оперативно-профилактические специальные комплексные мероприятия «Арсенал». Главная их цель — это противодействие незаконному обороту оружия, боеприпасов, взрывных устройств и взрывчатых веществ. А особенностью данных мероприятий является то, что они направлены на добровольную сдачу населением незаконно хранящегося оружия, боеприпасов, взрывных устройств и взрывчатых веществ.
Органы внутренних дел призывают владельцев оружие зарегистрированного в органах внутренних дел, к соблюдению правил его учета, хранения, использования, перевозки или пересылки. Граждане! Ответственность за незаконное хранение и ношение огнестрельного оружия, боеприпасов и взрывчатых веществ, граничит между административной и уголовной, от предупреждения до лишения свободы. Но можно освободить себя от ответственности в случае добровольной сдачи в органы внутренних дел вышеуказанных предметов.
Лицо, добровольно сдавшее оружие, боеприпасы взрывчатые вещества и взрывные устройства освобождается от уголовной, административной ответственности.
Информацию о незаконно хранящемся оружии, боеприпасах, взрывчатых веществах и устройствах вы можете сообщить но телефонам: 102, 4-12-02, 4-12-79, (8-029) 297-88-68 (МТС), в том числе и сообщив данную информацию анонимно.
П. ПАЧКОВСКИЙ,
начальник отделения охраны правопорядка и профилактики.
В Беларуси повышаются тарифы на пассажирские перевозки железнодорожным транспортом, сообщает Министерство антимонопольного регулирования и торговли (МАРТ).
Так, тарифы на перевозки пассажиров в поездах региональных и межрегиональных линий 1 апреля 2018 года будут увеличены на 24 и 32% соответственно.
Тарифы на перевозки пассажиров железнодорожным транспортом общего пользования на городских линиях увеличены 20 марта до номинала, удобного для оплаты (на 2—6%).
Повышение тарифов предусмотрено постановлением МАРТ от 21 декабря 2017 года № 6, которым внесены изменения в постановление министерства от 27 сентября 2016 года № 29.
Как отмечают в МАРТ, тарифы на перевозку пассажиров железнодорожным транспортом общего пользования предыдущий раз повышались в 2015 году.
"На сегодняшний день уровень возмещения населением затрат на оказание внутриреспубликанских пассажирских перевозок железнодорожным транспортом не превышает 20%, — сообщает МАРТ. — Бюджетное субсидирование на эти услуги не осуществляется. Таким образом, решение о пересмотре тарифов принято в целях поэтапного повышения уровня окупаемости перевозок пассажиров железнодорожным транспортом".
В министерстве подчеркивают, что "от уровня тарифов и уровня окупаемости затрат напрямую зависит возможность проведения перевозчиком неотложных мероприятий по поддержанию качества и безопасности перевозок, обновления подвижного состава и, следовательно, повышения качества оказываемых населению услуг по перевозке".
Андрей Середа, БелаПАН.
Сёння беларусы адзначаюць наша найгалоўнае свята – Дзень Волі. Менавіта ў гэты дзень спаўняецца 100 год з абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі.
У гэты момант у Мінску адбываецца вялікі святочны канцэрт ля Опернага тэатра. На яго прыйшлі дзясяткі тысяч людзей.
На жаль, нават юбілейны Дзень Волі не адбыўся без затрыманняў. АМАП затрымаў каля 70 чалавек на плошчы Якуба Коласа, каб сарваць шэсце прыхільнікаў Міколы Статкевіча.
У Лепелі затрымалі глыбоцкую журналістку Таццяну Смоткіну. Машыну, у якой яна ехала, каб адзначыць свята з сябрамі, затрымалі нібы за тое, што ехалі з бел-чырвона-белым сцягам. Журналістку завезлі ў Лепельскі РАУС.
У Глыбокім на Дзень Волі сабраліся каля дзесяці чалавек. Усклалі кветкі да помніка Вацлаву Ластоўскаму, памятнай шыльды Клаўдзію Дуж-Душэўскаму, магілы сябра Саюза беларускіх патрыётаў Альбэрта Бацяноўскага.
У Шаркоўшчыне на святкаванне 100-годдзя БНР сабраліся 14 чалавек. Усталявалі шыльду на месцы пахавання Франца Канаплянскага, удзельніка паўстанння 1863 года ў вёсцы Забор'е Шаркоўшчынскага раёна.
Аб гэтым у сябе ў Фэйсбуку паведаміў Кастусь Шыталь.
15 сакавіка Аляксандр Лукашэнка сустракаўся з суддзямі Канстытуцыйнага суда і паведаміў, што наспелі змены ў Канстытуцыю. Што за змены чакаюцца, кіраўнік дзяржавы не паведаміў. Змяніць Канстытуцыю немагчыма без рэферэндума, што пацвердзіла старшыня Цэнтрвыбаркаму Лідзія Ярмошына.
Журналісты і палітолагі ўжо пачалі спекуляваць, якіх менавіта зменаў хоча Лукашэнка? Самыя экзатычныя версіі датычаць падрыхтоўкі грунту да перадачы ўлады сыну Віктару ці нават малодшаму Колю. Але калі адкінуць палітычныя дыстопіі, гаворка хутчэй за ўсё пойдзе пра падаўжэнне тэрміну паўнамоцтваў як прэзідэнта, так і дэпутатаў парламента і мясцовых саветаў. У дадатак можа быць некалькі іншых пытанняў.
Але не сакрэт, што сваяцкія сувязі ў беларускай палітыцы гралі і граюць ролю. Далёка хадзіць не трэба. Зусім нядаўна была сітуацыя, калі Глыбоцкім і Шаркоўшчынскім раёнамі кіравалі браты: Алег і Мечыслаў. Мечыслаў, праўда, пайшоў далей: стаў дэпутатам і дырэктарам аграхолдынга на базе Глыбоцкага камбікормавага завода. Яго брат Алег усё яшчэ ўзначальвае Глыбоцкі райвыканкам.
Цяперашні кіраўнік Паставаў Сяргей Чэпік – сын Васіля Чэпіка, які кіраваў Паставамі 17 гадоў. Гэта толькі на шэсць год менш, чым Беларуссю кіруе нязменны прэзідэнт.
Калі такое магчыма ў нашым рэгіёне, чаму немагчыма на ўзроўні дзяржавы? У Лукашэнкі тры сыны: Віктар, Дзмітры і Мікалай. Магчыма, хтосьці з іх стане наступным кіраўніком дзяржавы, калі гэта праглыне народ так жа спакойна, як прымае дынастычнае кіраванне ў рэгіёнах?
Гэты дзень адзначаецца ў памяць таго, што 11 красавіка 1945 года адбылося паўстанне вязняў канцлагера Бухенвальд.
Напачатку былыя малалетнія вязні, прадстаўнікі мясцовай улады і грамадскасці, настаўнікі і вучні СШ №2 сабраліся каля брацкай магілы ахвяраў шаркаўшчынскага гета, якія загінулі ў чэрвені 1942 года.
Юры Васілеўскі, намеснік кіраўніка Шаркаўшчынскага раёна
Прысутныя ўсклалі вянкі, кветкі да помніка і ўшанавалі памяць ахвяраў хвілінай маўчання.
Хвіліна маўчання
Затым мерапрыемства працягнулася ў сярэдняй школе №2, дзе дзеці пад кіраўніцтвам завуча Іны Забела падрыхтавалі тэматычную праграму. Тыя, каму пашчасціла выжыць у лагерах смерці, на прымусовых працах у Германіі, падзяліліся сваімі ўспамінамі.
Шаркаўшчынскае раённае аб’яднанне малалетніх вязняў узначальвае Ада Райчонак, якая патрапіла ў гета ў чатырохгадовым узросце. Якраз за дзень да сустрэчы, 10 красавіка, яна адзначыла свой Дзень нараджэння, ёй споўніўся 81 год. З гэтай нагоды яе павіншаваў намеснік старшыні Шаркаўшчынскага райвыканкама Юры Васілеўскі, які ў свой час быў яе вучням.
Ада Райчонак паведаміла, што зараз у арганізацыі налічваецца 23 чалавекі, але на імпрэзу змаглі прыбыць толькі пяць. Гэта сама Ада Эльеўна, а таксама Аляксандра Нікалаева, Вера Свілёнак, Ніна Каробачкіна і Юльян Бкаговіч. Астатнія не змаглі прысутнічаць па стану здароўя. На жаль, з кожным годам сведкаў тых падзей становіцца ўсё менш.
Потым прысутныя змаглі паглядзець другую частку дакументальнага фільма “Дзеці вайны”, якая называецца “Малалетнія вязні”.
Гэты фільм быў зняты ў 2015 годзе па ўспамінах людзей, якія патрапілі ў дзяцінстве ў гітлераўскую няволю. Успаміны іх нельга слухаць без слёз, тым больш, што некаторых герояў фільма ўжо няма ў жывых. Фільм зняты глыбоцкімі журналістамі Змітром Лупачам і Леанідам Юрыкам, тэкст да фільма прачытаў Зміцер Бартосік.
Напрыканцы праграмы прагучалі песні ў выкананні вучняў Шаркаўшчынскай школы.
Мерапрыемствы ў памяць Дня вызвалення вязняў прайшлі таксама ў Ёдах і Гарадцы.
Яе сэрца спынілася ў пятніцу 27 красавіка.
Пахаванне адбудзецца ў аўторак 1 траўня. Выказваем шчырыя спачуванні яе родным і блізкім.
Кацярына Соснанарадзілася ў вёсцы Паянычы Шаркаўшчынскага раёна. Скончыла Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію па спецыяльнасці інжынер-землеўпарадкавальнік. Працавала ў Гродзенскім філіяле інстытута «Белгіпразем», пасля пераехала на радзіму і пэўны час займала пасаду старшага гідратэхніка саўгаса «Шаркаўшчынскі».
З 1982 года - загадчыца сельгасаддзела рэдакцыі газеты “Кліч Радзімы”. 3 1992 года – кіраўнік літаратурнага аб’яднання “Світанак”. Аўтар некалькіх кніг прозы і паэзіі, апошняя з іх – “Разбэрсаная буслянка”. У 2016 годзе атрымала званне “Лаўрэат прэміі імя Пятруся Броўкі”. Заўсёды ў сваім жыцці карысталася беларускай мовай. У апошні час захаплялася народнымі танцамі, якія актыўна прапагандавала. У наступным годзе планавала адзначыць свой сямідзесяцігадовы юбілей.
Светлая памяць!
29 красавіка, у дзень пакутніцкай смерці Канстанціна Жданава, у Свята-Успенскім храме прайшла Боская літургія і адбыўся хросны ход да помніка святару, якія ўзначаліў архіепіскап Полацкі і Глыбоцкі Феадосій.
Канстанцін Жданаў — (22 сакавіка 1875 — 29 красавіка 1919) — праваслаўны святар, ахвяра бальшавіцкага тэрору, кананізаваны ў 2011 годзе Беларускай Праваслаўнай Царквой, мучанік за веру.
Пачатак курсаў у суботу 5 траўня.
На адкрыццё прыедуць госці з Мінска Алеся Літвіноўская і Глеб Лабадзенка. Таксама прыедзе музыка Андрусь Такінданг.
Курсы пачынаюцца ў 19 гадзін па адрасу Камсамольская, 8 (дзіцячая бібліятэка). Уваход вольны.
Запрашаем!
Курсы “Мовы Нанова” распачалі сваю працу ў Глыбокім і Шаркоўшчыне. Першыя заняткі правялі Глеб Лабадзенка і Алеся Літвіноўская. Пасля ўводнага слова Глеб знаёміў прысутных з тэмай “Сваякі”, а Алеся распавядала пра мянушкі, якія давалі і даюць беларусы адно аднаму.
Як кажа Глеб Лабадзенка, яны вельмі рады, што мясцовыя жыхары самі праявілі ініцыятыву і запрасілі іх да сябе. Цяпер “Мова нанова” працуе ў 17-ці гарадах:
– Людзі выйшлі на нас і кажуць, што думалі, як пачаць вучыць мову. Што самі спрабавалі сабрацца, а потым паглядзелі, што ўжо аказваецца нічога новага пад сонцам няма, і “Мова Нанова” ўжо ўсё прыдумала і распрацавала. Мы прыехалі і паказваем-расказваем. Спадзяюся, што курсы будуць адбывацца надалей, і “Мова Нанова”, я думаю, будзе працаваць.
Падчас мерапрыемства прысутныя спаборнічалі ў беларускіх скорагаворках, дзяліліся сваімі ведамі беларускай мовы і выконвалі заданні. Напрыканцы заняткаў перад прысутнымі выступіў вядомы музыка Андрусь Такінданг. Сваімі энергічнымі спевамі ён “запаліў” публіку і ўзняў ёй настрой.
